قصیده زیر، قصیده ی شاعر بغداد است به نام (افندی) که در فضیلت حضرت موسی بن جعفر (علیهما السلام) سروده است در سال ۱۲۵۷ ه.ق
عزیزانی که آشنایی دارند، می دانند که سید کاظم رشتی – اعلی الله مقامه – این قصیده را شرح مفصلی فرموده اند که به نام کتاب (شرح قصیده) معروف است.
تمام ابیات آن را ذکر کردم تا دوستانی که مایل هستند، از آن بهره ببرند
(اعراب گذاری و ترجمه اش، دست شما را می بوسد….!)
و افتک یا موسی بن جعفر تحقة
منها یلوح لنا الطراز الاول
و قمت علی العنوان من دیباجها
دباجة الشرف الذی لایجهل
کما جارت قبراً لجدک فاکتست
مجداُ له انحط السماک الاعزل
و تقدست اذ جللت جدثا ثوی
فی لحده المدثر المزمل
فاشتاق ستر العرش لو بحلها
یوما علی تلک الحصیرة یسدل
نشرت ففاح من المنبوت نشرها
ما المسک و ما نفحاته ما الصندل
اعطیت ما لم یخط یعقوب به
اذ جاءه لشذا المقیص الشمأل
طوبی لهم من وارثین لقد غدت
آثار حدکم الیکم تنقل
شملتکم معله العباءة بحیاته
و مماته استاره لک تشمل
هذا رواق مدینة العلم التی
من بابها قد ضل من لا یدخل
هذا کتاب من غدا بیمینه
یعطی الذی یرجوا غدا و یأمل
هذا الزور و ذلک التوراة
و الانجیل بل هذا القرآن المنزل
هذا هو التابوت فیه سکینة
و اذا علی أید الملائک تحمل
هذا الغشاء تغشت سددة
المنتهی و غدا علیها یسبل
هذا هو السر الذی کشف الغطا
عن أعین بالغین کانت تلحل
هذا الأزار یحط عن زواره
وزرا به رضوی ینوء و تذیل
لما به ساموا و أعلام لهم
خفقت بأثواب الجلالة ترفل
باهی الاله بهم ملائکة السما
فبدت علی الزوار ضحی تنزل
من تحت أخمص زائریه کم لها
من أجنح نشرت وطئتها الأرجل
وأتوا لبابک یحملون وسیلة
المرسلون بها غدا تتوسل
نزلوا علی الجرعاء من واد طوی
و تفرسوا بقبولهم فترجل
و حیاتکم من کنتم سؤلا له
بمماته فی قرره لا یسأل
فترحموا یا لآل بیت المصطفی
و تکرموا و تفضلوا و تقبل
صلی الاله علیکم
ما دنحت غصن و غرد بلبل