أنا قتیل العبرة… درست است که عبرة را اشک معنی می‌کنند؛ اما مقصود همین اشک ظاهری نیست. به معنای عام خودش که حزن است، گریه

باید خودمان را از طبایع بکنیم، ما باید بصیرت پیداکنیم، نورانیت پیدا کنیم، طوری دیگر فکر کنیم، خودمان را وادارکنیم به اینکه لذت ببریم از

نعی النعی مصاب الهاشمیینا؛ کأن عاشور بالأحزان یعنینا… کدام دل‌ها گرمی و آتش صاحب این ندا را لمس می‌کنند؟ دل‌های با ایمان… و تمام شیاطین

جوانان ما ملَک‌وار باید زندگی کنند. یعنی در بین این مردم اما مافوق این مردم. خیالاتشان خیالات آسمانی باشد، تفکراتشان تفکرات آسمانی باشد. در معرض

و خدا می‌داند خودم را وقتی که در حضور شما می‌بینم کأنه در حضور اولیا و بزرگان دین می‌بینم، این‌قدر برای من لذت‌بخش است زیارت

واقعاً انسان در همین دوران عمرش باید وضع خود را نسبت به زمان ظهور حضرت مشخص کند که در زمان ظهور وضعش مشخص شده باشد