كعبه‏ ديگر بود در كربلا روح كعبه آن امام سر جدا حج اين كعبه بود اعظم يقين حج كعبه چون تن و جان حجّ اين

پس عرض مى‏كنم آيا در زيارت عاشورا نمى‏ خوانيد اللهم لك الحمد حمد الشاكرين لك على مصابهم الحمد لله على عظيم رزيتى يعنى خدايا حمد

هنگامي كه عزادار متذكر مصيبت آن بزرگوار مي گردد و اندوهگين مي شود، حجّت خدا، امام عصر عليه السلام درباره او دعا مي فرمايد و

مصیبت های گوناگون در کربلا برای این که همه داخل شفاعت شوند و چون آن بزرگوار بر كل مردم مطلع و آگاه بود و مى‏

(1) نَعَي النَّعِي مُصابَ الْهاشِمييّنا كَأَنَّ عاشُورَ بِالاَحْزان‌ِ يَعْنينا (2) فَقُمْتُ في الْحالِ عَنْ تَمْييزِ رُزْئِهِمِ بِالْحُزْن‌ِ اِذْ صَدَعَ الناعي بِه فينا (3) لِلّهِ رُزْءٌ