مختصری درباره اصطلاح «ملکوت» در فرمایش‌های بزرگان دین اع
ملکوت از نظر لغت، مبالغه مُلک است.[1] از این رو آقای مرحوم کرمانی اعلی الله مقامه در توضیح بعضی از آیات، ملکوت را «السلطان» تفسیر می‌فرمایند.[2]
شیخ حسین جندقیِ أعلمی؛ از خِطّه جَندَق و بیابانک
با مطالعه کتاب الذریعة الی تصانیف الشیعة با نام شخصی از خطه جندق و بیابانک برخورد می کنیم. این شخص که از او با نام
کتاب «تَخریجُ مِئَتَی وَجهٍ مِنَ المَعانِی فِی کَلِمَةٍ واحِدَةٍ» و تداعیِ فرمایشی از مرحوم شیخ احمد اَحسائی اع و اِشکالی بر آن!
اخیراً یکی از تراث ادبی، تصحیح و تحقیق شده و به چاپ رسیده است. موضوع کتاب، بیانِ دویست وجه است برای یک کلمه در یک
نه باطنِ تنها، نه ظاهرِ تنها / نقدی مختصر بر کتاب خاطراتی از حج
اخیرا کتاب «حاجی خودتی» رونمایی و برای فروش عرضه شد (خاطرات حج یک جامعه شناس، حسن محدثی، تهران: نقد فرهنگ، چ اول، ۱۳۹۷) با توجه
چکیده بخش شناخت پیغمبران (نبوت عامه) از جلد نخست کتاب ارشادالعوام (2)
هیچ گاه حاکم عدلِ از جانب خدا با گمراهانِ به واسطه شیطان به هم مشتبه نمی شوند وغلبه ظاهری کفار هرگز ملاک حقانیت نیست چراکه
چکیده بخش شناخت پیغمبران (نبوت عامه) از جلد نخست کتاب ارشادالعوام (1)
مباحث معرفت پیغمبران در جلد نخست کتاب ارشادالعوام، مشتمل بر چهار مطلب است: مطلب اول: در اثبات وجود پیغمبران در هر عصری و صفات آنان