نکته ای درباره ی “مثنوی مولوی”
چندی پیش بررسی هایی درباره ی “مثنوی مولوی” ارائه کردم: اینجا و اینجا
اینک این نکته را نیز دریابید – متن خبر بدون هیچ گونه تغییر –
چرا آیت الله بروجردی مثنوی را کنار گذاشت؟
به گزارش شیعه آنلاین به نقل از اخلاق نیوز، حضرت آیت الله العظمی حاج آقا حسین احمدی طباطبائی بروجردی(ره) مطلبی را پیرامون مطالعه کتاب مثنوی نقل کرده است که برای اهل معرفت بسیار جای تامل و دقت دارد.
حضرت آیت الله فاضل لنكرانى پیرامون وی گفته است:ایشان با اینكه مسولیت هاى مهمى بر دوش داشت، اما مطالعه اش فوق العاده بود. مى فرمود: هرگاه از كارهاى دیگر خسته مى شوم، مطالعه مى كنم، با مطالعه رفع خستگى مى كنم! از نظر نوع مطالعه متنوع بود. مطالعه ایشان منحصر به فقه و اصول و كتب روائى نبود. بلكه در تاریخ، رجال و… مطالعه مى كرد. حتى گلستان سعدى را، از اول تا به آخر، حاشیه زده بود، با اینكه فقیه و مرجع تقلید بود.
داستان عجیبى را من خودم از ایشان شنیده ام كه نقل مى‌كنم: ایشان یك وقت فرمودند: به خاطر همین علاقه اى كه به مطالعه انواع و اقسام چیزها داشتم، تصمیم گرفتم كتاب مثنوى را مطالعه كنم. برنامه را طورى تنظیم كردم كه ظهرها، بعد از ناهار و قبل از استراحت، دقائقى به مطالعه مثنوى بپردازم. مدتى به مطالعه مثنوى مشغول بودم. یك روز كه از اطاق ناهار خورى به اطاق استراحت مى رفتم تا مثنوى را مطالعه كنم، صدائى را شنیدم كه به من گفت: فلانى، مطالعه مثنوى را رها كن، تو را به جائى نمى رساند.
از آن به بعد با اینكه به مطالعه مثنوى علاقه داشتم، مطالعه آن را ترك كردم . این را من خودم ، بدون واسطه از ایشان شنیدم . اگر چنانچه با واسطه مى شنیدم باور كردن آن، برایم مشكل بود (منبع: الگوي زعامت ،ص 73.)
پ.ن: این خبر در شیعه آنلاین