ايام فاطميه (ويژه نامه 2)

حقّ
حضرت زهرا 
عليهاالسلام

«حق
حضرت فاطمه» در ميان ائمه‏ى معصوم خاندان رسالت 
عليهم‏السلام،
حق خيلى بزرگى است. خود ائمه‏ى  ما نسبت به
حق حضرت فاطمه‏ى زهرا بيش از حقوق ديگران از ايشان احترام مى‏گزاردند.

ائمه‏ى
ما خودشان حجت خدا بودند اما در جاهايى كه وظيفه داشتند حوائجشان را از راه توسل
از خدا بخواهند، نوعا در توسلاتشان به مادرشان حضرت فاطمه‏ى زهرا سلام الله عليها
متوسل مى‏شدند. حضرت باقر 
عليه‏السلامكسالت
پيدا كردند و بيمار شدند. دستور فرمودند: برويد براى من دعا كنيد و به مادرم فاطمه
سلام الله عليها توسل بجوييد. خودشان هم براى شفاى خود به حضرت فاطمه‏ى زهرا سلام
الله عليها متوسل شدند.
حق حضرت فاطمه سلام الله عليها در ميان اين بزرگواران، بيش از سايرين مورد احترام
همه‏شان بوده است. از اين بزرگوار خيلى احترام مى‏كردند.

و
البته اين احترام‏ها بى‏جهت نبوده است. شما از همين كنيه‏ى مبارك حضرت فاطمه (امّ
ابيها) مطلب را بدانيد.
امّ ابيها به حسب فارسى يعنى مادر پدرش. ولى به معناى مادر ظاهرى نيست. معانى
متعدد دارد اما آنچه كه به دست مى‏آيد به هر معناى مناسبى كه بگيريم، در جاى خودش
معلوم است.

حضرت
فاطمه بر رسول الله حق دارد چون به او «امّ ابيها» مى‏گوييم. خداوند بعد از ولادت
و به دنيا آمدن رسول الله، طولى نكشيد مادرش را از دنيا برد. و هم‏چنين خدا پدرش
را قبل از ولادتش از دنيا برد كه كسى حقى بر رسول الله نداشته باشد. يعنى رسول خدا
خودش را مرهون حقى نبيند و آزاد ببيند. اما حضرت فاطمه امّ ابيها شده و بر گردن
پدر حق پيدا كرده كه پدر را به احترام از حق حضرت فاطمه واداشته است.

همه
نقل كرده‏اند مخصوصا از عايشه نقل شده: هر موقعى كه فاطمه بر پدر وارد مى‏شد، پدر
از جا برمى‏خاست و به استقبال فاطمه مى‏رفت. ملاحظه كنيد، همان كارى است كه انسان
نسبت به مادر وظيفه دارد. رسول الله از جا حركت مى‏كرد و به استقبال فاطمه مى‏رفت،
دستهاى فاطمه را مى‏گرفت و مى‏بوسيد، ميان سينه‏ى فاطمه را مى‏بوييد و مى‏فرمود:
من بوى بهشت را از زهرايم استشمام مى‏كنم. پيشانى فاطمه را مى‏بوسيد. فاطمه را مى‏آورد،
در جاى خود مى‏نشاند و خود رسول‏الله دوزانو حضور فاطمه مى‏نشست. در سخن گفتن با
فاطمه‏ى زهرا بسيار مؤدبانه سخن مى‏گفت، البتهرسول الله سراپاى وجودشان ادب است،
معلوم است:
اِنّ
اللهَ اَدَّبَ نبيَّه فَاَحسَنَ تَأْديبَه.

اگر
كسى اين دو بزرگوار را نمى‏شناخت كه پدر و فرزند هستند و از راه وارد مى‏شد ؛ طرز
نشستن و احترام گزاردن رسول الله، اين طور نشان مى‏داد كه رسول الله خادم و
خدمتگزار حضرت فاطمه است. به تعبير ديگر نوكر حضرت فاطمه است و ايشان خاتون و خانم
است. رسول‏اللّه 
صلى‏الله‏عليه‏و‏آلهاين
طور احترام مى‏گزارد.

به
عكس هم همين طور بود. هر موقعى كه رسول خدا 
صلى‏الله‏عليه‏و‏آلهبر
حضرت فاطمه وارد مى‏شدند، حضرت فاطمه‏ى زهرا از جا حركت مى‏كردند و به استقبال پدر
مى‏آمدند. دستهاى پدر را مى‏بوسيدند. پشت سر پدر حركت كرده و پدر را مى‏آوردند جاى
خود مى‏نشاندند. خودشان حضور پدر مثل كنيز براى پدر حرمت دارى مى‏كردند. آن چنان
كه باز اگر كسى مى‏آمد و نمى‏شناخت، فكر مى‏كرد: زهرا كنيز رسول اللّه 
صلى‏الله‏عليه‏و‏آلهاست.

حتى
يكى از معانى «ام ابيها» هم به معناى خدمتگزار است. خدمتگزار پدر بود. خدمتگزار
خيلى معنى دارد. از وقتى كه اين بزرگوار در اين عالم قدم گذارد، براى رسول الله
«بركت» بود. بعضى
انّا
اَعطيناك الكوثر
را به ذريه‏ى بسيار معنى
كرده‏اند. يعنى خداوند همه‏ى فرزندان رسول الله را كه بنا بود از صلب مطهر ايشان
باشند، از صلب اميرالمؤمنين و رحم طاهره‏ى حضرت فاطمه قرار داد. پس آن بزرگوار
وسيله‏ى كثرت نسل و زيادى ذريه گرديد. اللهم
ارزقنا معرفتهم و محبتهم و شفاعتهم بحق الزهراء 
عليهاالسلام
و ذريّتها النّجباء 
عليهم‏السلام   .